Friday, November 27, 2009
expr:id='"post-" + data:post.id'>
မံုရြာၿမိဳ႕ အဘိဓမၼာဆရာႀကီး ဦးသဲကို ဆံုးမေတာ္မူတဲ့ ဆံုးမစာ
ဆိုပိမ့္မညွာ၊ ေစ့ေစ့နာေလာ့၊ ဂဂၤါသဲမွ်၊ ပြင့္ကုန္ၾကသား၊ ဘုရားသာသနာ၊ ေခတ္အခါ၀ယ္၊ လူ႔ရြာနတ္၌၊ နင္ႀကံဳၾကိဳက္လည္း၊ အမိုက္မေခြၽ၊ အလိုက္ေန၍၊ အေျခမႀကီး၊ အခ်ည္းႏွီးလွ်င္၊ ယီးတီးေယာင္ေတာင္၊ ခုတိုင္ေအာင္တည့္၊ သန္းေခါင္လကြယ္၊ ေတာအုပ္လယ္၌၊ ရွစ္နယ္ပတ္ကံုး၊ အျပည့္ဖံုးသည္၊ မိုဃ္းလံုး တိမ္တိုက္၊ လွ်ပ္မႀကိဳက္သား၊ အမိုက္အျပား၊ အင္ေလးပါးထက္၊ နင္ကား ရာေထာင္၊ မကေမွာင္၏။ လူ႔ေဘာင္ လူ႔ရြာ၊ သာသနာ၌၊ ၾကမၼာေတာ္၍၊ ယခုေတြ႕ လည္း၊ အေလ့မလြဲ၊ အမ်ားနဲလွ်င္၊ မိုက္ျမဲႏွင္ႏွင္၊ မိုက္စရႊင္၏။ မ်က္ျမင္ေလာက၊ ဤဘ၀ကား၊ ဒုကၡစင္းစင္း၊ ခ်မ္းသာကင္း၏။ ေသမင္းအစာ၊ နင့္ခႏၶာကို၊ တဏွာဘီလူး၊ အေမွာင့္ပူး၍၊ အ႐ူးျပင္ျပင္၊ နင့္ကိုယ္ထင္၏။ နင္ႏွင့္မဆိုင္၊ နင္ပိုင္ မဟုတ္၊ နင့္႐ုပ္ နင့္နာမ္၊ နင့္သႏၱာန္ကို၊ နင့္ဉာဏ္မစူး၊ အေပၚျဖဴး၍၊ မူးမူးေမ့ေမ့၊ အမ်ားေလ့ျဖင့္၊ ေန႔ရက္အပံု၊ လြန္ခဲ့တံုၿပီ၊ အာ႐ံု၀တၳဳ၊ မီးစာစုကို၊ မႈမႈရရ၊ နင္အားက်လည္း၊ ထားျပေသမင္း၊ သူ႔တပ္နင္းက၊ မျငင္းဆန္သာ၊ နင့္ခႏၶာသည္၊ ျပာပံုအၿပီး၊ ျဖစ္လုနီးၿပီ၊ ယီးတီးယားတား၊ ေသ၍သြားလည္း၊ တရားမၾကြယ္၊ အထုပ္ငယ္လ်က္၊ အပါယ္စခန္း၊ သြားျမဲလမ္း၌၊ တပန္းဟိုက္ဟိုက္၊ တ႐ႈိက္ငင္ငင္၊ တျငင္ၿငိဳၿငိဳ၊ ဆင္းရဲပိုလ်က္၊ ထိုထိုဘ၀၊ အနႏၱလွ်င္၊ အစမဆံုး၊ အမ်ားထံုးတည့္၊ အႏႈန္းမပ်က္၊ ေအာက္နရက္၀ယ္၊ တသက္ႏြယ္ႏြယ္၊ အျမစ္တြယ္သို႔၊ အပါယ္ထိုထို၊ ဥဒဟိုသည္။ … ။ နင္လို လူမိုက္ သြားလမ္းတည္း … ။ … ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment