ေကာသလအိပ္မက္ (၁၆) ခ်က္ ရွစ္လုံးဖြဲကဗ်ာမ်ား

(၁) ႏြားနက္ေလးခု၊ ေ၀ွ႔မႈဟန္ျပင္၊
မေ၀ွ႔ၾကဘဲ၊ ေရွာင္လြဲသည္ျမင္။
အေရွ႕အေနာက္၊ ေတာင္ေျမာက္ မိုးဆင္၊
ျခိမ္းသံေပး မိုးေ၀းလြင့္ေပ်ာက္စင္။

(၂) ေျမကမႂကြ၊ ငယ္လွသစ္ပင္၊
ဖူးငံုရင့္ၿပီး၊ ပြင့္သီးေတြ႕ျမင္။
အရြယ္မမွ်၊ ပ်ိဳမ လံုခင္၊
သမီးသား၊ လင္ထား အိမ္ေထာင္ဆင္။

(၃) ယေန႔ဖြားစ၊ ႏြားမႏို႔သာ၊
မိခင္ႏြားႀကီး၊ စို႔ၿပီးေနရွာ။
သမီးႏွင့္သား၊ စီးပြားဆိုင္ရာ၊
မိႏွင့္ဖ၊ ေကြၽးမွစားရမွာ။

(၄)ႏြားႀကီးမႀကိဳက္၊ ၀န္တိုက္ႏြားငယ္၊
မ႐ုန္းႏိုင္ဘဲ၊ ၀ပ္လဲေနတယ္။
ႀကီးသူပယ္ရွား၊ ေျမႇာက္ထားလူငယ္၊
တိုင္းျပည္ေရး၊ ႐ႈပ္ေထြးေပြေတာ့မယ္။

(၅)ခံတြင္းႏွစ္ခြ၊ ျမင္းလွရာဇာ၊
ေကြၽးေမြးသမွ်၊ မ၀ႏိုင္ပါ။
မွဴးမတ္မင္းစိုး၊ လာဘ္ထိုးသူရွာ၊
ႏွစ္ဘက္စား၊ တရားစီရင္မွာ။

(၆)ေခြးအိုထံဆက္၊ ေရႊခြက္သိန္းတန္၊
က်င္ငယ္အျမဲ၊ ခြက္ထဲစြန္႔ျပန္။
မ်ိဳးျမတ္သမီး၊ ပစၥည္းမက္ဟန္၊
အမ်ိဳးယုတ္၊ လင္လုပ္ေပါင္းဆက္ဆံ။

(၇)ေရွ႕ကက်စ္ခ်၊ လြန္စႀကိဳးကုိ၊
ေခြးမခုိးစား၊ ကိုက္၀ါးကာမ်ိဳ။
လင္ႀကီးပစၥည္း၊ သိမ္းဆည္းမသို၊
လင္ငယ္အား မယားေလာကြတ္ပို။

(၈)အိုးငယ္ခ်ည္းႏွီး၊ အိုးႀကီးေရလွ်ံ၊
အိုးႀကီးကိုဘဲ၊ ေရဆြဲေလာင္းျပန္။
ဆင္းရဲသူမ်ား၊ ၀တ္စားမက်န္၊
အခြန္တြက္၊ ႏွိပ္စက္ေငြေကာက္ခံ။

(၉)ၾကာမ်ိဳးငါး၀၊ ပြင့္ၾကေရကန္၊
ေရလယ္ေနာက္လ်က္၊ ကမ္းဘက္ၾကည္ျပန္။
ၿမိဳ႕တြင္းေပြ႐ႈပ္၊ ခြန္တုတ္ေကာက္ခံ၊
ၿမိဳ႕ျပင္ထြက္၊ ျပည့္ႏွက္စည္ကားရန္။

(၁၀)တစ္အိုးတည္းခ်က္၊ အက်က္မညီ၊
ထမင္းမာဆတ္၊ ေပ်ာ့နပ္သံုးလီ။
မင္းႏွင့္လူမ်ား၊ တရားမညီ၊
မိုးသံုးစား၊ ကြက္ၾကားရြာခ်မည္။

(၁၁)ေမႊးထံုနဲ႔ၾကဴး၊ စႏၵကူးသိန္းတန္၊
ပုန္းရည္ႏွင့္လဲ၊ သံုးစြဲစားျပန္။
အလဇၨီမ်ား၊ တရားဖိုးတန္၊
ေငြႏွင့္လဲ၊ အျမဲေဟာမည္မွန္။

(၁၂)သံေၾကးမေပါင္း၊ ဘူးေတာင္း ဘူးအံု၊
ေရတြင္စုပ္စုပ္၊ နစ္ျမဳပ္လံုးစံု။
ပညာရွိမ်ား၊ စကားဥႆံု၊
ေျပာသမွ်၊ ေလာကမသံုးကုန္။

(၁၃)အိမ္လံုး ေတာင္လံုး၊ ေက်ာက္တံုးေက်ာက္ဖ်ာ၊
ေရမွာဘြားဘြား၊ ထင္ရွားေပၚလာ။
ရဟန္းရွင္ဆိုး၊ လူဆိုးမ်ားသာ၊
ဂုဏ္ေရာင္တိုး၊ တန္ခိုးေပၚထြက္မွာ။

(၁၄)အဆိပ္ျပင္းေတာက္၊ ေႁမြေဟာက္ႀကီးကို၊
ဖားငယ္မမ်ား၊ ကိုက္၀ါးကာမ်ိဳ။
ကညာယူထား၊ သက္ၾကားဘိုးအို၊
မယားဆဲ၊ အျမဲေအာ္ေငါက္ဆို။

(၁၅)အဆင္းမည္းနက္၊ က်ီးငွက္ထံမွာ၊
ေရႊဟသၤာမ်ား၊ ခစားေနရွာ။
ပညာသီလ၊ ျပည့္၀သူဟာ၊
သူယုတ္အား၊ ၀ပ္တြားေနရမွာ။

(၁၆)ဆိတ္ကိုျမင္ျငား၊ ေၾကာက္အားျပင္းထန္၊
ျခေသၤ့သစ္က်ား၊ ခုန္လႊားေျပးျပန္။
သူယုတ္မာမ်ား၊ ေထာင္လႊားႏိုင္ငံ၊
သူေတာ္ေကာင္း ပုန္းေအာင္းေတာၿမိဳင္ယံ။


ရွစ္လုံးဖြဲကဗ်ာစီကုံးသူ
လယ္တီပ႑ိတ ဆရာဦးေမာင္ၾကီး